به سبب ساحلي بودن استان هرمزگان و محدود بودن كشاورزي و دام داري، ماهي و ميگو سهم عمده اي در خوراك مردم اين استان ايفا مي كنند. غذاهاي محلي و سنتي از مهم ترين جاذبه هاي اجتماعي به شمار مي روند. تقريباً همه خوراك هايي كه در اين استان تهيه و طبخ مي شوند، ريشه در طبع محلي مردمان هرمزگان دارد. انواع قليه رايج ترين غذاي محلي استان به شمار مي آيند. «قليه» يك واژه عربي است و مفهوم عام آن نوعي خوراك است كه از گوشت درست مي كنند. در نواحي ساحلي منظور از قليه؛ خورش ماهي و ميگو است. قليه انواع مختلفي دارد كه قليه اسفناج، بادنجان، كدو ترش، برنج، به، هويج، پيتي، سغدي، قليه ماهي، قليه ميگو، كباب ميگو، آبگوشت ماهي، شينسيل ميگو، دم پخت ماهي، ماهي شكم گرفته، كباب ماهي، ته چين ماهي، ماهي برشته، كوفته ماهي، ماهي شور پلو، عرق گير ماهي، پلو ماهي، حواري ماهي، ماهي تنوري، گوشت سرخ كرده، ته چين گوشت، كتلت گوشت، كتلت خرچنگ، جريش، مضروبه، برنج مچبوس، مرگوك، رنگينه، سوراغ، مهياوه، ماموسه و پاكوره از جمله برخي از آن ها هستند. برخي ديگر از انواع غذاها چون: دلمه برنج، دلمه برگ مو، خوراك چغندر، خوراك سيب زميني، خوراك فاسوليا ، گنمه، دم پخت ماش، خورشت جگر، خورشت گل كلم، خورش كلم پيچ، خورش لوبيا سبز، خورش بادمجان، دال عدس، حلواي عسلي و ... از ديگر غذاهاي محلي اين منطقه به شمار مي آيند.

قليه ماهي 
 يكي از غذاهاي خوشمزه و معروف جنوب كشور، قليه ماهي است كه ممكن است به روشهاي مختلفي طبخ گردد. يكي از روشهاي متداول آن اين است كه: پياز و سير را رنده و يا خيلي ريز خرد كرده و آنها را سرخ مي كنند. سپس زردچوبه و سبزي ماهي (گشنيز و شنبليله) را اضافه مي كنند سپس ماهي را كه ممكن است هوور، شورت و يا سنگسر باشد و قبلاٌ نمك زده شده است، به سير و پيلز و سبزي ماهي اضافه كرده و سرخ مي كنند تا به روغن بيافتد. در اين مرحله تمر هندي را در آب گرم حل كرده، صاف مي نمايند و لين آب تمر را به ماهي مي افزايند گاهي به مقدار كمي (يك قاشق غذا خوري) آرد نيز به آن اضافه مي كنند و مي گذارند تا كاملاًجا بيفتد.

هواري ماهي ( پلو ماهي )
در اين نوع غذا مي توان از انواع ماهي ها استفاده كرد ولي بيشتر از ماهي هوور استفاده مي شود كه: ماهي سرخ شده با سير و پياز را با لوبياي پخته شده مخلوط كرده و در لا به لاي برنج آبكش شده دم مي كنند و يا به صورت كته يا دم پخت طبخ مي شود. در نوع دوم هواري مقداري سبزي ماهي (گشنيز و شنبليله) و كمي شبت را با سير و پياز سرخ كرده و ماهي را به آن اضافه مي نمايند و بقيه مراحل مشابه فوق طي مي شود. در انواع هواري از ماهي شوري استفاده مي گردد.

ماهي شوري
 براي تهيه مهي شوري ماهي هوور را به صورت خام قطعه قطعه كرده و يا ورقه ورقه مي كنند و با نمك زياد در ظرف پلاستيكي و يا حلبي مناسبي گذاشته، درب آن را مي بندند (براي معطر شدن آن مي توان پوست نارنج را به آن اضافه نمود ) و براي مدت طولاني در بيرون ار يخچال آن را نگهداري مي كنند. نكته اي كه بايد در تهيه ماهي شوري رعايت كرد اين است كه از بكار بردن قاشق، ظرف و يا دست چرب پرهيز نمود و ظرف در بسته را براي مدت دو روز در برابر آفتاب قرار داد تا ماهي خودش آب بيندازد.

 كتلت ماهي 
 براي تهيه اي غذا از ماهي مومغ استفاده مي كنند. ابتدا ماهي را كاملاً تميز كرده و سپس بخارپز مي كنند و پس از جدا كردن تمامي تيغ ها، با سير و پياز و سبزي، ماهي را چرخ كرده سپس با تخم مرغ و نمك و فلفل و زردچوبه و كمي و كمي آرد خمير مايه كتلت را تهيه نموده و سپس مانند كتلت گوشت در روغن سرخ مي نمايند.

انواع ترشي
ترشي شيرين انبه 
 انبه نارس را براي تهيه ترشي پوست كنده مثل سيب زميني قاچ زده و با نمك فراوان در ظرفي مي ريزند و پس از مدت 24 ساعت آن را آبكش مي كنند و در صورت شور بودن اين كار را با سركه انجام مي دهند و سپس سركه را با شكر (به ازاء هر ظرف سه ليتري سركه يك ليوان و نيم شكر) به مدت 10 دقيقه مي جوشانند. سپس انبه را با گشنيز، فلفل و در صورت تمايل كمي خردل به سركه اضافه مي نمايند. در اين نوع ترشي مي توان از سير يا كشمش و بادام هم استفاده كرد 
ترشي انبه با تمر هندي و رب گوجه فرنگي 
 ابتدا تمر هندي را در سركه حل كرده و آن را صاف مي كنند، سپس رب گوجه فرنگي را به آن اضافه مي نمايند ( به ازاي سه لستر سركه يك كيلوگرم تمر، يك كيلوگرم رب گوجه فرنگي) سپس انبه را كه مطابق روش گفته شده آماده نموده اند به آن اضافه كرده و در صورت غليظ بودن كمي سركه به آن مي افزايند.
ترشي با پوست انبه 
 انبه را با پوست دو برش زده به طوري كه قاچ هاي آن جدا نشده و شكل آن حفظ شود سپس نمك مي زنند. پس از مدت 24 ساعت در هر انبه يك حبه سير مي گذارند و در ظرف چيده روي آن سركه مي ريزند و مي گذارند تا جا بيفتد. ماهي ماده غذايي مفيدي است كه در مناطق شمالي و جنوبي كشورمان يعني مناطقي كه در كنار دريا واقع شده اند جزو مواد اصلي و اساسي برنامه غذايي مردم اين مناطق محسوب مي شود. ماهي داراي ارزش تغذيه اي بسيار بالايي است و اكثر مواد مغذي مفيد و ضروري براي انسان را به تنهايي داراست و اين ويژگي مخصوص ماهي كه آن را بين ساير مواد غذايي حائز اهميت خاص ساخته است، نوع چربي موجود در آن است. ماهي محصولات دريايي با وجود آن كه جزو مواد غذايي حيواني هستند، ملي از نظر تركيب چربي با ساير مواد حيواني متفاوتند. چربي موجود در مواد غذايي حيواني به طور عمده حاوي تركيباتي به نام اسيد هاي چرب اشباع شده هستند كه اين تركيبات موجب بالا بردن كلسترول و ساير چربي هاي نامطلوب خون مي شوند.بنا بر اين افراط در مصرف چربي هاي حيواني، سلامت قلب و عروق را به خطر انداخته و در نهايت منجر به سكته هاي قلبي و مغزي مي شود. ولي ماهي و آبزيان با وجود آن كه از دسته مواد غذايي حيواني هستند با اين حال نوع چربي موجود در آنها مشابه مواد گياهي است و از اسيدها ي چرب اشباع نشده به نام امگا 3 در آبزيان وجود دارد كه اثرات بسيار مهمي در سلامت انسان به عهده دارد و در پيش گيري از بسياري از بيماريها و كنترل و كمك به بهبود اختلالات و عوارض مختلف نقش مهم و سازنده اي به عهده دارد. ماهي از منابع بسيار خوب پروتين محسوب مي شود. پروتين موجود در ماهي از نظر كميت و كيفيت قابل توجه است، بدين معني كه پروتين موجود در ماهي به شكلي است كه به آساني در دستگاه گوارش هضم و جذب مي شود و به طور تقريباٌ كامل در بدن به مصرف مي رسد ماهي يكي از منابع خوب آهن است و آهن در خونسازي و همچنين در حفظ مقاومت بدن در برابر ميكروب ها نقش مهمي به عهده دارد. آهن موجود در ماهي به گونه اي است كه جذب آن در دستگاه گوارش آسان بوده و به خوبي در بدن به مصرف مي رسد علاوه بر آن آهن موجود در ماهي، جذب آهن منابع گياهي را هم افزايش مي دهد بنابر اين نقش مهمي در پيشگيري از كم خوني ناشي از فقر آهن به عهده دارد همچنين ماهي حاوي مقدار قابل توجهي ويتامينهاي گروه B، روي، فلوئور، يد و فسفر مي باشد كه هر كدام در رشد و سلامت كودكان، نوجوانان و بزرگسالان اهميت بسزايي دارد.