سفيدرود
سفيدرود از استان هاي كردستان، آذربايجان سرچشمه مي گيرد. از استان زنجان مي گذرد و در استان گيلان به درياي مازندران مي ريزد.

رود آستاراچاي
رود آستارا مرز ميان ايران و جمهوري آذربايجان است. كناره هاي اين رودخانه از درختان انبوه و بيشه زارها پوشيده است و جلوه اي زيبا دارد.

كَرگان رود
 اين رود بزرگ ترين رودخانۀ ناحيۀ غربي با منطقۀ تالش است. شاخۀ اصلي و مياني اين رودخانه از ارتفاع 3000 متري سرچشمه مي گيرد و با شاخۀ شمالي در ارتفاع 350 متري به هم مي پيوندند. اين رود از شهر "هشت پر" مي گذرد و پلي بر روي آن است.

شفارود
شفارود دومين رودخانۀ پرآب منطقۀ تالش است. شفارود در مسير خود جوي بارهاي متعدد و كوچك را از دو سو در آغوش مي گيرد و با شيبي تند در ناحيۀ "پونل" وارد جلگه مي شود.

ماسوله رودخان
اين رود از ارتفاعات ماسوله سرچشمه مي گيرد و در منطقۀ سرايان به "زيگل" و "ليكوند" تغيير نام مي دهد. حداكثر ارتفاع حوزۀ رود ماسوله 3000 متر است. ماسوله رود در "چومثقال" وارد تالاب انزلي مي شود.

رود شاخزر
رود شاخزر يا جمعه بازار، كه از ارتفاع 3000 متري «مته خاني» سرچشمه مي گيرد. در محل ورود به مرداب انزلي "سيادرويشان" ناميده مي شود. اين رود پيش از رسيدن به مركز تالاب انزلي، شاخۀ "بهمير" را در برمي گيرد.

لنگرود رودخان
اين رود از ارتفاعات 500 متري جنوب لاهيجان، در حوالي منطقۀ آهندان، سرچشمه مي گيرد. اين رود با پيمودن يك پيچ بسيار بزرگ به نام "زاكي بر رودخان"، با پيچ و خم هاي ديگري جادۀ آستانه – لاهيجان را در غرب شهر طي مي كند و در امتداد جنوب غربي – شمال شرقي جريان مي يابد.

شلمان رود
اين رود در محور جادۀ رودسر – لاهيجان نسبتا پرآب است و دو شاخه مهم به نام "تاق ور" از طرف غرب و "شلمان رود" از طرف شرق دارد و در حدود سه كيلومتر پايين تر از شلمان، در يك خم بزرگ به طول 5/2 كيلومتر، "كيارود" به آن مي پيوندد و سپس رودخانه با چند پيچ و خم بزرگ و كوچك، به درياي خزر سرازير مي شود.

پل رود
اين رود بزرگ ترين رود شرق گيلان است. يكي از شاخه هاي بزرگ آن "چاك رود" است كه در غرب تا ناحيۀ "كليشم" و "موسي كلايه" در مقابل رستم آباد در مسير سفيدرود ادامه دارد.

درياي خزر، با وسعتي در حدود 438.000 كيلومتر مربع، بزرگ ترين درياچۀ جهان است. اين دريا در ميان ايران و كشورهاي روسيه، تركمنستان، قزاقستان و آذربايجان گسترده است. كناره هاي جنوبي آن، از خليج مختوم قلي تا آستارا، به خط ساحلي ايران مربوط است. درياي خزر بيش از 6380 كيلومتر ساحل دارد كه در حدود 992 كيلومتر آن از آستارا تا مصب رود اترك متعلق به ايران است. چشم انداز شمالي كناره هاي آن را درياي نيلگون و تا حدودي آرام خزر تشكيل مي دهد و چشم انداز جنوبي آن را (جز بخش غربي كه بيشتر آن مرتفع و مردابي است)، جنگل هاي انبوه دامنه هاي البرز پوشانده است. در فرا سوي جنگل ها، قله هاي سربه فلك كشيده و پوشيده از برف خودنمايي مي كنند كه زيبايي خاصي به منطقه بخشيده اند.

آب هاي معدني
چشمه ي آب گاز سنگرود؛ در روستاي سنگرود از توابع دهستان عمارلو شهرستان رودبار قرار دارد.

چشمه كلشتر منجيل ؛ اين چشمه حدود يك كيلومتر پايين تر از سد سفيدرود در فاصله پانصدمتري جاده اصلي قزوين به رشت قرار دارد.

چشمه آب معدني ماسوله ؛ در ابتداي ورودي شهر تاريخي ماسوله در كنار پارك شهر قرار دارد.

چشمه چشماگل ؛ در روستاي طالم از توابع سنگر قرار دارد.

چشمه ماستخور؛ در روستاي ماستخور نزديك رودبار در جبهه غربي سد منجيل قرار دارد.

چشمه آب معدني سجيران ؛ در اشكور بالا، نزديكي روستاي سجيران واقع است.

چشمۀ آب معدني زمزمه؛ اين چشمه در شهرك ماسوله در كنار رود خلشتربا (ماسوله رودخان) قرار دارد. آب چشمه، مواد آهني فراوان و طعمي تلخ دارد. رنگ آب در طول مسير آن تا "ماسوله رودخان"، نارنجي است.

چشمۀ آب معدني علي زاخواني؛ اين چشمه بالاتر از بازار ماسوله قرار دارد و آب آن، از طريق لوله اي با دبي (آبدهي) سه ليتر در ثانيه به خارج جريان مي يابد. آب چشمه، داراي "بي كربنات" است و در درمان نارسايي گوارشي بسيار مؤثر است.

چشمۀ آب شورلاكان ؛در انتهاي جادۀ رشت – لاكان، يك جادۀ خاكي ديده مي شود كه اين نقطه را به شهر صنعتي متصل مي كند. در ميانۀ جاده، روستاي "آقاداناپير" قرار دارد كه در شرق آن، جنگل انبوه و زيبا دامن گسترده است. چشمۀ آب شورلاكان، در دل اين جنگل و در جنوب رشت قرار دارد.

چشمۀ چشماگل سه شنبه ؛ اين چشمه در روستاي "طالم سه شنبه" از توابع بخش سنگر در 12 كيلومتري جادۀ رشت – قزوين واقع شده است.

چشمه هاي آب معدني سنگرود ؛ اين دو چشمه در روستاي سنگرود از توابع دهستان عمارلو (رودبار) واقع شده اند و به چشمه "آب گاز" و چشمه "آب كولور" معروف هستند.

چشمۀ آب معدني سجيران ؛ اين چشمه در منطقۀ "اِشِِكوَر بالا" در بالادست روستاهاي نيلوجيركل و سجيران (در قسمت شمال شرقي) قرار دارد.

جنگل هاي گيلان از مناظر طبيعي زيباي گيلان است. جذابيت جنگل هاي گيلان در تنوع گونه هاي جنگلي آنهاست و همين امر آنها را از جنگل هاي سوزني برگ متمايز مي سازد. سطح زمين هاي جنگلي گيلان را در فواصل درختان ، فرشي از چمن مي پوشاند. جنگل هاي گيلان با اين بستر سبز، امكانات زيادتري را از نظر تغذيه ، حيات وحش و اوقات فراغت فراهم ساخته است. جنگل هاي سراوان - نزديك رشت – جنگل هاي تالش، جنگل هاي لاهيجان و جنگل هاي ديلمان از جمله جنگل هاي زيبا و ديدني گيلان است.