آب انبار شيرين و فرهاد

غارهاي خَربَس 
 در فاصله 11 كيلومتري شهر قشم بر سينة كوهي مشرف به دريا، معماري صخره اي به نام غارهاي خربس وجود دارد كه از غارهاي دريايي است و بر اثر گرداب و تخليه ماسه ها از حفره سنگ ها به وجود آمده است. عمر اين غارها به دوره مادها مي رسد. اين غار داراي تالاري است كه محل به جا آوردن مراسم مذهبي ويژه اي براي بزرگداشت در گذشتگان و احتمالاً مركز پرستش ايزد مهر يا ميترا بوده است.
غار نمكدان 
 اين غار با طول 6850 متر بزرگ ترين غار نمكي جهان مي باشد. بخشي از كوه هاي جزيره قشم به دليل انباشتگي و رسوب نمك موجود در آب دريا در گسل هاي عميق تبديل به كوه ها و غارهاي نمكي شده است كه كوه نمكدان در غرب جزيره نيز از اين دسته مي باشد.

بقعه شيخ برخ الاسود 
 اين بقعه در حدود سال 244 ه.ق در قريه گوشه قشم ساخت شده است.
بقعه خضر 
 بقعه خضر در كنار جاده بندر عباس واقع شده است.
بقعه الياس 
 بقعه الياس يكي از بقعه هايي است كه همواره مورد احترام مردم منطقه است.
نيايشگاه ميترا 
 در 15 كيلومتري شهر قشم، در مسير راهي كه به منطقه باستاني جزيره يا خربس و سپس به بندر سوزا منتهي مي شود، يك رشته كوه طولاني وجود دارد كه در دل آن معماري صخره اي شگفتي قرار دارد. ورود به اين فضاي صخره اي از طريق روزنه هاي غار مانندي ممكن است كه تعداد آنها به نه روزن در سه رديف مي رسد. در رديف بالا شش، در حاشيه وسط دو و در پايين يك روزن تعبيه شده است. درپشت روزنه ها، تالاري به مساحت 25 متر مربع و با ارتفاع 2/70 متر در دل صخره و سنگ حفر شده است. سقف تالار مسطح است. اين تالار محل به جاي آوردن مراسم مذهبي ويژه اي براي بزرگداشت در گذشتگان و به احتمال بسيار قوي مركز پرستش (ايزدمهر) يا (ميترا) بوده است. بررسي اجمالي و جزئيات داخلي آن، نشانگر احداث در دوره مادها است. اين مجموعه، از نظر نما سازي، با معبد يا آرامگاه صخره اي (كلات خورموج) در دامنه كوه مند بوشهر شباهت بسيار دارد. هم جواري اين محل با شهر باستاني خربز نشان مي دهد، در دوره مادها يك تمدن بزرگ پيشرفته در جزيره قشم وجود داشته است.

سنگ نوشته هاي بادافشان 
 در منطقه اي به همين نام در فاصله 25 كيلومتري شمال رودان، روي سنگ هاي ستبر كلماتي به خط ميخي و نقاشي هايي بديع وجود دارد كه قدمت آنها به دوران ايلامي و آشوري مي رسد.

موزه بزرگ بندر عباس 
 موزه بزرگ استان يكي از نقاط ديدني استان هرمزگان واقع در شهر بندرعباس در بخش مركزي شهرستان بندر عباس در استان هرمزگان در جنوب ايران واقع شده ‌است. اين موزه با مساحتي بالغ بر ۲۰۰۰ متر مربع در سه طبقه احداث گرديده و داراي چهار گالري شامل مكتب، خانه و سكونت، بازار و كسب، زراعت و حياط مي‌باشد. اين موزه توسط سازمان ميراث فرهنگي هرمزگان راه اندازي شده و شامل كليه لوازم و صنايع دستي مي‌باشد. در اين موزه انواع وسايل پخت و پز آب كشي و نگهداري آب، پوشاك محلي، نسخ خطي، سكه‌هاي قديمي و غيره نگهداري مي‌شود.
موزه مردم شناسي
موزه مردم شناسي جناح از توابع بخش جناح شهرستان بستك و از نقاط ديدني استان هرمزگان در جنوب ايران است. اين موزه توسط سازمان ميراث فرهنگي بخش جناح راه اندازي شده ‌است. موزه داراي شش گالري با احجام مختلف است. در اين موزه انواع وسايل پخت و پز آب كشي و نگهداري آب، پوشاك محلي، صنايع دستي، نسخ خطي، سكه‌هاي قديمي و وسايل كشاورزي سنتي، دست نوشته‌ها، نگهداري مي‌شود. اين موزه در جناح (شهر) در شهرستان بستك هرمزگان واقع مي‌باشد. موزه مذكور صرفاً با تلاش شخصي فرهنگ دوست به نام عبدالرحمن عبدالهي و به همت شوراي اسلامي وقت شهر جناح در خانه كهن شيخ محمد نورخان راه اندازي و در شمار موزه‌هاي سازمان ميراث فرهنگي كشور به ثبت رسيده‌ است.
ساير موزه ها 
 از ديگر موزه هاي موجود در اين استان مي توان به موزه گنجينه آب بندرعباس واقع در بلوار امام خميني و موزه مردم شناسي بندرعباس در محله اوزي ها اشاره كرد.

 باغ پرندگان
 باغ هاي انبه

بخش عمده اي از استان هرمزگان را مناطق كوهستاني در بر گرفته است. اين ارتفاعات نقش عمده اي در بارش هاي جوي استان ايفا مي كنند. از طرف ديگر برخي از اين ارتفاعات به لحاظ ارتفاع و موقعيت طبيعي خود زمينه مناسبي جهت ورزش هاي كوهستاني فراهم آورده اند.

كوه شو ( شب )
اين كوه در 101 كيلومتري شمال شرقي بندرلنگه واقع شده است و 3681 متر از سطح دريا ارتفاع دارد و يكي از بلند ترين كوههاي جنوب ايران محسوب مي شود. رودخانه شور از دامنه شمالي اين كوه به طرف شرق جاري است.
كوه گنو 
 كوه گنو با 2347 متر ارتفاع و 29 كيلومتري شمال غربي بندرعباس بين كوهستانهاي فين، سياهو و ايسين واقع شده است. اين كوه در مقايسه با آب. هواي گرم بندرعباس، آب و هواي نسبتاً معتدل دارد و به همين مناسبت نيز از اهميت زيست محيطي و تفرجگاهي برخوردار است.
كوه بشاگرد 
 رشته كوه بشاگرد در شهرستان جاسك به شكل عدد 8 قرار گرفته و دو رشته كوه نسبتاً متمايز را به نامهاي رشته كوه بشاگرد شرقي و رشته كوه بشاگرد غربي پديد آورده است بلند ترين قله آن به نام " كوه مهر " در دهستان بشاگرد غربي شهرستان جاسك با ارتفاع 2046 متر قرار گرفته است.
كوه فارغان 
 يكي از مناطق خوش آب و هواي شهرستان حاجي آباد، بخش فارغان و كوه هاي هماگ، زردكوه، فارغان، كوشا و كافري است. اين منطقه كوهستاني از طبيعت بكر و زيبايي بهره مند است و انواع پرندگان و حيوانات در آن يافت مي شود.
كوه گوري 
 يكي از نقاط سرسبز و زيباي شهرستان بندرخمير، دامنه و ارتفاعات كوه گوري در شمال شهر خمير است كه با وجود صعب العبور بودن، علاقمندان و بازديدكنندگان بسياري دارد.
كوه شب 
 كوه شب نيز با ارتفاع 2681 متر از سطح دريا از كوه¬هاي مهم استان است كه در محدودة اين شهرستان قرار دارد.
 تُم مارو(تپه خيرآباد)
در نزديكي قلعه كميز، تپه اي به نام تُم مارو وجود دارد كه در گذشته محل دفن مردگان و اشياي گران قيمت بوده است. گفته مي شود در نام اين تپه از مار استفاده شده تا مردم جرأت نزديك شدن به آنجا را نداشته باشند.
كوه زندان 
 مكان بسيار صعب العبوري است كه گويا در قديم مخصوص زندانيان سياسي بوده است. براي رسيدن به آن بايد از راه هاي باريك بدنه كوه رد شد. مسير عبور از تونل باريك و تاريكي كه به صورت هلالي در بدنه كوه حفر شده به گونه اي است كه با اندك غفلتي امكان سقوط به اعماق دره وجود دارد. بعد از اين تونل، شكاف غار قرار دارد كه پس از عبور از آنجا مي توان وارد قلعه شد. 12 اتاق در بدنه كوه زندان حفر شده است.
ساير كوه ها 
 از جمله كوههاي استان هرمزگان مي توان به پشت كوه به ارتفاع 2645 متر در شمال شرق بندرعباس، سياه با ارتفاع 2216 متر در شمال غربي شهرستان بندرلنگه، بناب، مهرگان، بندهوشدان، سرملا، سيبا و ... اشاره كرد.

 استان هرمزگان از نظر جغرافياي گياهي، در نواري از رويش هاي گرمسيري نيم كره شمالي قرار دارد. از ويژگي هاي آب و هوايي اين نوار رويشي كه در ايران از كرانه هاي استان هرمزگان و كرانه هاي درياي مكران(عمان) تا بندر گواتر در استان سيستان و بلوچستان ادامه دارد، بارش كم سالانه و تبخير چند برابر آن همراه با ديگر عوامل طبيعي است كه اين استان را نيز در بر گرفته و گوناگوني گونه هاي پوشش گياهي و كل رويش را در آن حساس و فقير ساخته است. به بيان ديگر پوشش گياهي هرمزگان، در پيوند با دگرگوني هاي به دست آمده از آب و هوا و جنس خاك، چهره گوناگوني به خود مي گيرد. از اين رو بيشتر گياهاني كه در منطقه مي رويند به ويژه گياهان كناره كرانه ها، بدون خزان هستند يا خزاني زودگذر دارند. بيشتر گياهان منطقه استپ از گونه هاي ويژه اي بوده كه در فصل گرم و خشك به حالت مرده يا نيم مرده در مي آيند و با دريافت نخستين باران جوانه زده به سرعت رشد مي كنند و سرسبزي ويژه اي به خود مي گيرند. گياهان استان هرمزگان را درختان گرمسيري كرانه اي كه تنومند و پايداراند، با كم آبي منطقه سازش داشته و داراي ريشه هاي بلندي هستند كه از هر سو در جست و جوي آب كشيده شده اند: تشكيل مي دهند. از اين درختان مي توان كهور، كرت، كنار گل ابريشم، گارم زنگي (لوز) و سمر را نام برد. گياهان شورپسند نيز از ديگر گياهان منطقه هرمزگان هستند كه در شوره زارها و شن زارها مي رويند كه به گياهان شورپسند معروف هستند. از اين گياهان مي توان گز و جر را نام برد كه براي ايجاد بادشكن و جنگل كاري و تثبيت شن هاي روان به كار مي روند. بعضي از گونه هاي آن، در نواحي كوير نيز ديده مي شوند. در كوهستان ها به دليل كاهش دما و بلندي كوه و دسترسي به رطوبت هوا، گوناگوني پوشش گياهي به اندازه اي است كه از دامنه تا ستيغ كوه، گونه هاي درختان گرمسيري، استپ بياباني، استپ كوهپايه اي و پوشش گياهي نواحي كوهستاني سردسير ديده مي شود. در كوه گنو، ‌نخست بوته هاي پراكنده اي وجود دارند كه با فاصله از يك ديگر رشد كرده اند و گونه هاي خانواده گندميان، گون، تك درختان مغير (مغيلان) در ميان آن ها پراكنده هستند. بالاتر از آن ها پوشش گياهي تغيير مي كند. در بلندي 1800 متري كوه گنو، بادام وحشي، ‌درخت چيره را تشكيل مي دهد، در حالي كه ديگر گونه هاي ياد شده هم چنان خودنمايي مي كنند. بالاتر از اين بلندي، در 2300 متري، جايي كه ستيغ چيره شده بر منطقه است، به دليل كاهش دما و دسترسي به رطوبت موجود در هوا، درختان سردسيري، چون كاج، سرو، زيتون وحشي، شمشاد وحشي و ... به گونه انبوه روييده اند. اين درختان در بعضي جاها به اندازه اي انبوه هستند كه گاهي آذرخش آن ها را در پهنه زيادي به آتش مي كشد از گياهان ديگر كوهستان هاي منطقه، از جمله كوه گنو كه بين ديگر گونه ها ديده مي شوند، گياهان دارويي است، كه براي بررسي و پژوهش بيش تر پيرامون آن ها، تا كنون بارها مورد بازديد كارشناسان ايراني و خارجي قرار گرفته و اداره محيط زيست هرمزگان نيز براي نگهداري و پاسداري از آنها، پوشش گياهي اين منطقه را در كنترل خود درآورده است. از نادر ترين پوشش هاي گياهي منطقه هرمزگان و جهان، جنگل هاي حرا است كه با شرايط ويژه اي در آب دريا رشد كرده، سپس گسترش يافته و جنگل هاي ابنوهي را به وجود مي آورند. درختچه حرا از ويژگي هاي اكوسيستم استان هرمزگان، به ويژه جزيره قشم است كه در نواحي پراكنده اي از تنگه هرموز به سوي خاور و اقيانوس هند، در كرانه هاي درياي مكران (درياي عمان) به ويژه در كرانه هاي بندر گواتر ديده مي شود. نام علمي حرا به نام دانشمند بزرگ ايراني ابوعلي سينا، نام گذاري شده است. درختان حرا آب شور دريا را شيرين ساخته و از آن تغذيه مي كنند.

جزيره قشم 
 جزيره قشم بزرگ ترين جزيره ايران است كه در شمال غربي تنگه هرمز قرار دارد. شهر قشم مركز اين جزيره در شمال شرقي جزيره واقع شده است. بندر عباس با 12 مايل آبي فاصله، نزديكترين شهر به قشم است. يك فصل گرم و مرطوب و طولاني و يك فصل كوتاه و معتدل، از ويژگي هاي آب و هوايي جزيره قشم است. صخره هاي ديدني سواحل بندر قشم كه محل تجمع خرچنگ هاي دريايي اند بخصوص در بعداز ظهرها و جنگلهاي حرا كه بين شمال جزيره تا بندر خمير را فرا گرفته است منظره زيبايي را پديد آورده است. نام علمي درختان جنگل هاي حرا به افتخار دانشمند مشهور ايران – بوعلي سينا- كه آنرا حرا ناميده است، نامگذاري شده است.

جزيره هندورابي 
 جزيره هندورابي با 8/22 كيلومتر مربع مساحت، در فاصله 325 كيلومتري بندرعباس و 133 كيلومتري بندرلنگه و در حد فاصل بين دو جزيره كيش و لاوان قرار گرفته است.

جزيره لارك 
 با 7/48 كيلومتر مربع مساحت، در فاصله 18 مايل دريايي از بندرعباس و شش مايل دريايي از شهر قشم در جنوب شرقي اين شهر، در تنگه هرمز قرار دارد. اين جزيره از كوههاي آتشفشاني مخروطي شكل تشكيل شده است. در اين جزيره فعاليت كشاورزي وجود ندارد و تنها فعاليت اقتصادي اكثر اهالي لارك، صيد و غواصي است.

جزيره هرمز
جزيره هرمز صدفي با 9/41 كيلومتر مربع وسعت در فاصله 10 ميلي جنوب شرقي بندر عباس و در ميان آب هاي خليج فارس قرار گرفته است. سطح جزيره هرمز را طبقات سازنده هاي رسوبي و آتشفشاني تشكيل داده و طبقات نمكي نيز به صورت تپه هايي، قسمت اعظم جزيره را پوشانده اند و اكثراً از جنس نمك طعام مي باشند. استخراج و صدور خاك سرخ جزيرة هرمز يكي از مهم ترين منابع درآمد اهالي است.

جزيره هنگام 
 اين جزيره 6/33 كيلومترمربع مساحت دارد و به شكل مخروط ناقصي است كه در كرانه هاي جنوبي جزيره قشم واقع شده است. تنها فعاليت اقتصادي در جزيره هنگام كه اكثر اهالي به آن مشغول اند ماهيگيري و صيادي است. از نقاط ديدني جزيره تأسيسات بندري انگليسي ها است. صيد كوسه در اطراف جزيره يكي از ديدني هاي اين جزيره بشمار مي رود.

جزيره ابوموسي 
 جنوبي ترين جزيره ايراني آب هاي خليج فارس جزيره ابوموسي است. اين جزيره در 222 كيلومتري بندر عباس و هم چنين در 75 كيلومتري بندر لنگه واقع شده است.