تپه‌هاي‌ باباخاني‌ : در فاصله‌ يك‌ كيلومتري‌ دهانه‌ شمالي‌ «سنگ‌ موسي‌» در بخش‌ چگني‌خرم‌آباد ، دو تپه‌ به‌ فاصله‌ 200 متر از يكديگر قرار دارند كه‌ تپه‌ شرقي‌ را «باباخاني‌» و تپه‌ غربي‌ را «تخته‌ چراغ‌» مي‌گويند . روي‌ هر دو تپه ‌، سفال‌هاي‌ شكسته‌ بسيار وجود دارد . به‌ احتمال‌ زياد ، طبقه‌ اول‌ تپه‌ها به‌ دوره‌ اسلامي‌ و طبقات‌ زيرين‌ آن‌ به‌ دوره‌هاي‌ پيش‌ ازاسلام‌ مربوط‌ است ‌.

تپه‌ كرگونه‌ : اين‌ تپه‌ در شمال‌ دهستان‌ «تشكن‌» از توابع‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد و در دامنه‌ سفيد كوه‌ واقع ‌شده‌ است ‌. از اين‌ تپه ‌، انواع‌ ابزارهاي‌ سنگي‌ مانند : تيغ‌ چاقو و قطعات‌ سفال‌ به‌ رنگ‌هاي‌ مختلف‌ كه‌ برخي‌ از آن‌ها به‌ دوره‌ شوش‌ اول‌ مربوط‌ مي‌شود ، يافت‌ شده‌ است ‌.

تپه‌ سراب‌ ناوه‌كش‌ : در مركز روستاي‌ سراب‌ ناوه‌كش‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد ، در ضلع‌ شمالي‌ چشمه‌اي ‌، يك‌ تپه‌ بزرگ‌ وجود دارد كه‌ در مقطع‌ جنوبي‌ آن ‌، قسمتي‌ از ديوار پيدا شده‌ كه‌ با سنگ‌هاي‌ بزرگ‌ و ملاط‌ و قلوه ‌سنگ‌ ساخته‌ شد است ‌. اين‌ بنا ممكن‌ است‌ قسمتي‌ از يك‌ قلعه‌ بزرگ‌ دوره‌ ساساني‌ باشد . در فراز تپه‌ نيز انبوهي ‌از سفال‌ شكسته‌ وجود دارد .

تپه هاي باستاني ازنا : در اطراف ازنا قلعه و يا روستاهاي بسيار قديمي وجود داشته كه متعلق به قبل از ظهور اسلام بوده و در طي قرن هاي متمادي مخروب و به صورت تپه در آمده‌اند در اصطلاح محلي به اين تپه‌ها چغا گفته مي شود .

تپه خانجان خاني خرم آباد : در جنوب دهستان ده پير قرار گرفته و داراي آثار سفالي ساساني است . از قسمت هاي بريده آن كوزه هاي محتوي استخوان پيدا شده است . روي اين تپه ، در ميان خانه هاي روستايي قبري قرار دارد كه مورد احترام است و به «سرمگو» مشهور است . پايه ستون هاي سنگي متعدد موجود اين محل علي الظاهر به دوره پارت ها مربوط است

تپه قرق : تپه قرق در روستايي به همين نام در 24 كيلومتري جنوب خاوري بروجرد قرار دارد . پنج طبقه از اين تپه مشخص و آشكار شده است . در اين تپه ، سفال هاي منقوش هم زمان تپه گيان و نيز كوهدشت لرستان يافت شده است . نقش سفال ها به رنگ اخرايي و به اشكال هندسي يا سبدباف است . سفالينه هاي عصر اشكاني نيز در اين تپه ديده شده است .

تپه قلاميان (رميو) : در فاصله سه كيلومتري بروجرد در روستاي رميو (رميان) تپه اي نسبتاً بزرگ است كه به نام همين روستا خوانده مي شود و در اهميت آن همين بس كه آثار چندين تمدن را مي توان در آن باز يافت . اين محل حتي تا قرن نهم يكي از قلعه هاي مهم بوده و اين همان قلعه اي است كه به فرمان امير تيمور گوركاني از نو ساخته شد و سيف الدين قله اش به كوتو والي آن منسوب شد .

تپه حمام دلفان : اين تپه كه در 25 كيلومتري دلفان و در روستاي يارآباد واقع شده ارتفاع زيادي ندارد و از قديم به حمام معروف بوده است . در اطراف تپه گورهاي باستاني بسياري وجود دارد كه گويي اهالي روستا و ديگران بيشتر با حفاري غيرمجاز ؛ اشياي به دست آمده از طلاي منقوش را به غارت و يغما برده اند . در آن روزگار گويا يكي از آيين هاي رايج تدفين ، سكه گذاشتن در دهان مردگان بوده است . بدين گونه اگر در قبري آثار باارزش ديگري يافت نمي شد ؛ دست كم سكه‌اي از دهان جمجمه‌‌اي پيدا مي‌شد . يكي از سكه هاي به دست آمده از اين تپه به دوره ساساني تعلق دارد .

تپه هاي چغاسبز و كفتارلو : اين دو تپه باستاني در دهستان رومشكان كوهدشت واقع شده اند . آثار به دست آمده از تپه چغاسبز ، با ظروف شوش اول مطابقت دارند . از قسمت هاي كاوش شده اين تپه كوزه ، ديگ ، خمره‌هايي با نقش پرنده و شكارهاي كوهي و نقش هاي ساده و ظروف بدون نقش بيرون آورده شده است . ظروف تپه كفتارلو ، هم عصر با ظروفي هستند كه از تپه گيان نهاوند به دست آمده اند .

تپه پياره : تپه پياره در محلي به نام «كول وايم» در طرهان كوهدشت واقع شده است . اندازه اين تپه 200×300 متر و ارتفاع آن 10 متر است كه بر دره‌اي به نام «باريكه» مشرف است. در اين تپه ، دو نوع گور ديده شده است . گورهايي كه در آن اسكلت انسان با اشياي سفالي و مفرغي و مجسمه هايي از حيوانات و گاه سلاح هاي جنگي مانند خنجر ، گرز و تبر به دست آمده است و گورهايي كه در كنار آن‌ها اسكلت اسب يا ابزارهاي برنزي از قبيل دهنه ، ركاب و ... يافت شده است .

تپه دركه : يكي از تپه هاي مهم پيش از تاريخ كه از چشم دانشمندان و باستان شناسان دور مانده تپه‌اي به نام دركه است . اين تپه در شمال خاوري كوهدشت و در فاصله 24 كيلومتري روستاي «ابوالوفا» واقع شده است . از طبقه مياني تپه ظروف سفالي و برخي ظروف مفرغي يافت شده كه سفال هاي آن به رنگ قرمز و مشابه ظروف سه پايه داري هستند كه پروفسور «گريشمن» آن‌ها را از طبقه سوم «تپه گيان» بيرون آورده بود .

امامزاده جعفر : نمونه اي از معماري عصر سلجوقي به چشم مي خورد . درگاه ورودي مقبره ، خاوري و داراي دو نشيمن است كه با كاشي هاي عصر صفوي و قاجاري مزين شده است . درگاه دري از چوب به اندازه 5/1×2 متر دارد كه كنده كاري شده و بر حاشيه آن نيز اياتي از قرآن حك شده است . تاريخ بناي ساختمان 1203 هجري قمري است . اصل قبر در طبقه زيرين است كه اتاق اجري سردابه آن به بلندي سه متر ساخته شده و اندازه آن 3/10×70/2 متر است.

بقعه امامزاده قاسم : اين بقعه در جاپلق بروجرد و در سه كيلومتري خاوري ايستگاه راه آهن قرار دارد . بناي تاريخي امامزاده قاسم متعلق به قرن هشتم هجري قمري و دوره شاهرخ تيموري است . اين بنا شامل صحنه و مقبره و گنبد هرمي شكل آجري است . اهميت و شهرت اين بقعه به علت دارا بودن مجموعه هاي ظريفي از هنرهاي نجاري است . تاريخ سال 738 و 808 و 850 هجري قمري در روي درب چوبي آن حكاكي شده است . بر روي اين در كتيبه تاريخي به خط رقاع برجسته حكاكي شده و از متن آن چنين بر مي‌آيد كه اين مزار براي قاسم بن زيد در شهر محرم الحرام سال 738 هجري قمري ساخته شده است .

امامزاده محسن (ع) : بقعه امامزاده محسن بن علي (ع) كه به اعتقاد اهالي از اعقاب حضرت زين العابدين (ع) است ؛ بر سينه كوه مشهور به «ديارگاه» در فاصله 28 كيلومتري جنوب خاوري بروجرد در روستاي مصفا بر قسمت شمالي و بالاي روستا قرار گرفته است . در وسط قبري است كه بر روي آن ضريحي از چوب مشبك با نقوش ستاره‌اي قرار دارد . درب ورودي مقبره به بلندي 70/1 متر از جنس چوب و قديمي است كه تيكه كاري هايي به اشكال هندسي دارد.

امامزاده ويليان (ويليو) : اين مزار كه مدفون آن "ابوالعباس احمد بن ابراهيم" وزير است ، در 24 كيلومتري جنوب باختري بروجرد قرار دارد . مقبره او از نظر فرم بنا به جز قسمت طاق حرم چندان قديمي به نظر نمي رسد و داراي ايوان دو گلدسته و گنبد است . در اطراف آن گورستان قديمي است كه قدمت آن به قرن ششم هجري مي رسد و اغلب سنگ قبرهاي آن به خط كوفي است .

روستاي وفايي : شهرستان بروجرد ، بخش اشترنيان ، داراي رودخانه ، باغات ميوه ، سرچشمه و جنگل

روستاي درب گنبد : شهرستان كوهدشت ، داراي مقبره امامزاده شاه محمد (ع) ، بازارچه محلي و رودخانه

روستاي ولي عصر : شهرستان پلدختر ، بخش مركزي ، داراي تالاب هاي سه گانه و پارك مصنوعي

روستاي كمندان : شهرستان ازنا ، بخش مركزي ، داراي رودخانه ، باغات ميوه و زندگي عشايري

روستاي حشمت آباد : شهرستان دورود ، بخش مركزي ، همجوار رودخانه ، چشمه و جنگل

روستاي دره تنگ عليا : شهرستان الشتر ، بخش مركزي ، همجوار رودخانه ، جنگل ، درختان گردو و بيشه

روستاي شول آباد : شهرستان اليگودرز ، داراي آبشار آب سفيد ، رودخانه و ايستگاههاي پيك نيكي 

روستاي بيشه : شهرستان خرم آباد ، بخش سپيد دشت ، داراي آبشار بيشه ، رودخانه سزار ، بازارچه محلي، جنگل

تالاب بيشه دالان بروجرد : اين تالاب زيستگاه پرندگان مهاجر در فصل زمستان و نيز پرندگان بومي و تأمين كننده بخشي از آب منطقه است .

تالاب هاي پل دختر : پلدختر را مي توان شهر تالاب هاي لرستان ناميد ، اين شهر داراي تالاب هاي فصلي و دائمي است كه تالاب گري بلمك با 14 هكتار وسعت بزرگترين آنهاست .تالابهاي پلدختر در تابستان داراي هواي گرمسيري و در زمستان معتدل مي باشند تالاب تكانه ، تالاب لفانه ۱و۲ ، تالاب زردابه ، تالاب سياه ، تالاب بلمك ، تالاب جمجمه ، تالاب كبود ، تالاب ۱و تاف ۱ و ۲ ، تالاب بيشه دالان تالاب گلم سوزه و تالاب پيكه از ديگر تالاب هاي شهرستان پلدختر به شمار مي آيند .

غار دوشه‌ : غار تاريخي‌ دوشه‌ در روستاي‌ كرشوراب‌ از توابع‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد واقع‌ شده‌ است ‌. غار دوشه‌ حاوي‌ نقاشي‌ها و كتيبه‌هاي‌ تاريخي‌ متعدد و جالب‌ توجه‌ است‌ . ارتفاع‌ سقف‌ تا كف‌ غار در حدود پنج ‌متر است‌ و داخل‌ آن‌ به‌ شكل‌ دايره‌اي‌ منظم‌ است ‌. بر ديوارهاي‌ مسطح‌ اين‌ غار در حدود 110 نقش‌ با رنگ‌ سياه ‌نقاشي‌ شده‌ و بر ديواره‌ غربي‌ آن‌ نيز به‌ جز نقش‌هاي‌ ياد شده‌ ، دو كتيبه‌ وجود داشته‌ كه‌ يكي‌ به‌ كلي‌ از بين‌ رفته‌ و ديگري‌ نيز محو شده‌ است ‌. مهم‌ترين‌ علت‌ سالم‌ ماندن‌ نقوش‌ كتيبه‌ ، دوري‌ آنها از عوارض‌ طبيعي‌ است‌ . در دهانه‌حفره‌هاي‌ انتهايي‌ غار ، استخوان‌هاي‌ انسان ‌، حيوان‌ و سفال‌هاي‌ شكسته‌ يافت‌ شده‌ است ‌. اين‌ غار اعجاب‌انگيز جزو ميراث‌ ملي‌ ايران‌ در استان‌ لرستان‌ بشمار مي‌رود .

غار كوگان‌ : اين‌ غار يكي‌ از معدود غارهاي‌ مصنوعي‌ است‌ كه‌ به‌ دست‌ انسان‌ در دل‌ كوهستان‌ها بوجود آمده‌ است ‌. اين‌ غار در فاصله‌ هشت كيلومتري‌ خرم‌آباد - كرمانشاه‌ واقع‌ شده‌ است‌ . غار كوگان‌ جزو غارهاي‌ چند طبقه‌است‌ كه‌ دسترسي‌ بسيار سختي‌ دارد . اين‌ غار دژ مانند به‌ استناد سكه‌هايي‌ كه‌ در اطراف‌ آن‌ به‌ دست‌ آمده ‌، به‌ دوره ‌اشكانيان‌ تعلق‌ دارد و طي‌ قرون‌ متمادي‌ به‌ عنوان‌ يك‌ محل‌ سكونت‌ دائمي‌ مورد استفاده‌ قرار گرفته‌ است ‌.

غار قاژه‌ يا مغار : اين‌ غار در جنوب‌ شرقي‌ "كوه‌ يافته‌" از بخش‌ چگني‌ خرم‌ آباد واقع‌ شده‌ است‌ كه‌ در داخل‌ آن ‌، تعدادي‌ استالاكتيت و استالاگميت دارد . دهانه‌ غار به‌ سوي‌ شرق‌ است ‌. در داخل‌ غار ، حوضچه‌ آب ‌سرد نسبتاً بزرگي‌ با بيش‌ از 5/1 عمق‌ وجود دارد . اين‌ غار ، اقامتگاه‌ موقت‌ شكارچيان‌ است ‌.

غار قمري‌ : غار قمري‌ در غرب‌ دره‌ خرم‌ آباد واقع‌ شده‌ است‌ و سطح‌ داخلي‌ دهانه‌ آن‌ بيش‌ از 200 متر است ‌. طول‌ راهرو غار ، باريك‌ و طولاني‌ است‌ و تاكنون‌ انتهاي‌ آن‌ كشف‌ نشده‌ است‌ .

غار كلماكره پل‌دختر : «كلماكره» به زبان محلي به معني جايگاه بز (كل كوهي) و انجير است . اين غار در 20 كيلومتري شمال باختري شهرستان «پل دختر» واقع شده و از جنبه هاي طبيعي و فرهنگي ، در زمره غارهاي با ارزش كشور است . «كلماكره» در يك منطقه باستاني ، در ارتفاعات معروف به كوه محله و در يكي از دره باغ ها واقع شده است . اين غار از نظر ساختار ، در سازندهاي آهكي دوره كرتاسه به وجود آمده و با توجه به ته نشست هاي رسوبي و آهكي فراوان، حاوي استالاگتيت (چكنده ها) و استالاگميت (چكيده هاي) بسيار زيباست .