تپه‌هاي‌ باباخاني‌ : در فاصله‌ يك‌ كيلومتري‌ دهانه‌ شمالي‌ «سنگ‌ موسي‌» در بخش‌ چگني‌خرم‌آباد ، دو تپه‌ به‌ فاصله‌ 200 متر از يكديگر قرار دارند كه‌ تپه‌ شرقي‌ را «باباخاني‌» و تپه‌ غربي‌ را «تخته‌ چراغ‌» مي‌گويند . روي‌ هر دو تپه ‌، سفال‌هاي‌ شكسته‌ بسيار وجود دارد . به‌ احتمال‌ زياد ، طبقه‌ اول‌ تپه‌ها به‌ دوره‌ اسلامي‌ و طبقات‌ زيرين‌ آن‌ به‌ دوره‌هاي‌ پيش‌ ازاسلام‌ مربوط‌ است ‌.

تپه‌ كرگونه‌ : اين‌ تپه‌ در شمال‌ دهستان‌ «تشكن‌» از توابع‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد و در دامنه‌ سفيد كوه‌ واقع ‌شده‌ است ‌. از اين‌ تپه ‌، انواع‌ ابزارهاي‌ سنگي‌ مانند : تيغ‌ چاقو و قطعات‌ سفال‌ به‌ رنگ‌هاي‌ مختلف‌ كه‌ برخي‌ از آن‌ها به‌ دوره‌ شوش‌ اول‌ مربوط‌ مي‌شود ، يافت‌ شده‌ است ‌.

تپه‌ سراب‌ ناوه‌كش‌ : در مركز روستاي‌ سراب‌ ناوه‌كش‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد ، در ضلع‌ شمالي‌ چشمه‌اي ‌، يك‌ تپه‌ بزرگ‌ وجود دارد كه‌ در مقطع‌ جنوبي‌ آن ‌، قسمتي‌ از ديوار پيدا شده‌ كه‌ با سنگ‌هاي‌ بزرگ‌ و ملاط‌ و قلوه ‌سنگ‌ ساخته‌ شد است ‌. اين‌ بنا ممكن‌ است‌ قسمتي‌ از يك‌ قلعه‌ بزرگ‌ دوره‌ ساساني‌ باشد . در فراز تپه‌ نيز انبوهي ‌از سفال‌ شكسته‌ وجود دارد .

تپه هاي باستاني ازنا : در اطراف ازنا قلعه و يا روستاهاي بسيار قديمي وجود داشته كه متعلق به قبل از ظهور اسلام بوده و در طي قرن هاي متمادي مخروب و به صورت تپه در آمده‌اند در اصطلاح محلي به اين تپه‌ها چغا گفته مي شود .

تپه خانجان خاني خرم آباد : در جنوب دهستان ده پير قرار گرفته و داراي آثار سفالي ساساني است . از قسمت هاي بريده آن كوزه هاي محتوي استخوان پيدا شده است . روي اين تپه ، در ميان خانه هاي روستايي قبري قرار دارد كه مورد احترام است و به «سرمگو» مشهور است . پايه ستون هاي سنگي متعدد موجود اين محل علي الظاهر به دوره پارت ها مربوط است

تپه قرق : تپه قرق در روستايي به همين نام در 24 كيلومتري جنوب خاوري بروجرد قرار دارد . پنج طبقه از اين تپه مشخص و آشكار شده است . در اين تپه ، سفال هاي منقوش هم زمان تپه گيان و نيز كوهدشت لرستان يافت شده است . نقش سفال ها به رنگ اخرايي و به اشكال هندسي يا سبدباف است . سفالينه هاي عصر اشكاني نيز در اين تپه ديده شده است .

تپه قلاميان (رميو) : در فاصله سه كيلومتري بروجرد در روستاي رميو (رميان) تپه اي نسبتاً بزرگ است كه به نام همين روستا خوانده مي شود و در اهميت آن همين بس كه آثار چندين تمدن را مي توان در آن باز يافت . اين محل حتي تا قرن نهم يكي از قلعه هاي مهم بوده و اين همان قلعه اي است كه به فرمان امير تيمور گوركاني از نو ساخته شد و سيف الدين قله اش به كوتو والي آن منسوب شد .

تپه حمام دلفان : اين تپه كه در 25 كيلومتري دلفان و در روستاي يارآباد واقع شده ارتفاع زيادي ندارد و از قديم به حمام معروف بوده است . در اطراف تپه گورهاي باستاني بسياري وجود دارد كه گويي اهالي روستا و ديگران بيشتر با حفاري غيرمجاز ؛ اشياي به دست آمده از طلاي منقوش را به غارت و يغما برده اند . در آن روزگار گويا يكي از آيين هاي رايج تدفين ، سكه گذاشتن در دهان مردگان بوده است . بدين گونه اگر در قبري آثار باارزش ديگري يافت نمي شد ؛ دست كم سكه‌اي از دهان جمجمه‌‌اي پيدا مي‌شد . يكي از سكه هاي به دست آمده از اين تپه به دوره ساساني تعلق دارد .

تپه هاي چغاسبز و كفتارلو : اين دو تپه باستاني در دهستان رومشكان كوهدشت واقع شده اند . آثار به دست آمده از تپه چغاسبز ، با ظروف شوش اول مطابقت دارند . از قسمت هاي كاوش شده اين تپه كوزه ، ديگ ، خمره‌هايي با نقش پرنده و شكارهاي كوهي و نقش هاي ساده و ظروف بدون نقش بيرون آورده شده است . ظروف تپه كفتارلو ، هم عصر با ظروفي هستند كه از تپه گيان نهاوند به دست آمده اند .

تپه پياره : تپه پياره در محلي به نام «كول وايم» در طرهان كوهدشت واقع شده است . اندازه اين تپه 200×300 متر و ارتفاع آن 10 متر است كه بر دره‌اي به نام «باريكه» مشرف است. در اين تپه ، دو نوع گور ديده شده است . گورهايي كه در آن اسكلت انسان با اشياي سفالي و مفرغي و مجسمه هايي از حيوانات و گاه سلاح هاي جنگي مانند خنجر ، گرز و تبر به دست آمده است و گورهايي كه در كنار آن‌ها اسكلت اسب يا ابزارهاي برنزي از قبيل دهنه ، ركاب و ... يافت شده است .

تپه دركه : يكي از تپه هاي مهم پيش از تاريخ كه از چشم دانشمندان و باستان شناسان دور مانده تپه‌اي به نام دركه است . اين تپه در شمال خاوري كوهدشت و در فاصله 24 كيلومتري روستاي «ابوالوفا» واقع شده است . از طبقه مياني تپه ظروف سفالي و برخي ظروف مفرغي يافت شده كه سفال هاي آن به رنگ قرمز و مشابه ظروف سه پايه داري هستند كه پروفسور «گريشمن» آن‌ها را از طبقه سوم «تپه گيان» بيرون آورده بود .