روستاي وفايي : شهرستان بروجرد ، بخش اشترنيان ، داراي رودخانه ، باغات ميوه ، سرچشمه و جنگل

روستاي درب گنبد : شهرستان كوهدشت ، داراي مقبره امامزاده شاه محمد (ع) ، بازارچه محلي و رودخانه

روستاي ولي عصر : شهرستان پلدختر ، بخش مركزي ، داراي تالاب هاي سه گانه و پارك مصنوعي

روستاي كمندان : شهرستان ازنا ، بخش مركزي ، داراي رودخانه ، باغات ميوه و زندگي عشايري

روستاي حشمت آباد : شهرستان دورود ، بخش مركزي ، همجوار رودخانه ، چشمه و جنگل

روستاي دره تنگ عليا : شهرستان الشتر ، بخش مركزي ، همجوار رودخانه ، جنگل ، درختان گردو و بيشه

روستاي شول آباد : شهرستان اليگودرز ، داراي آبشار آب سفيد ، رودخانه و ايستگاههاي پيك نيكي 

روستاي بيشه : شهرستان خرم آباد ، بخش سپيد دشت ، داراي آبشار بيشه ، رودخانه سزار ، بازارچه محلي، جنگل

تالاب بيشه دالان بروجرد : اين تالاب زيستگاه پرندگان مهاجر در فصل زمستان و نيز پرندگان بومي و تأمين كننده بخشي از آب منطقه است .

تالاب هاي پل دختر : پلدختر را مي توان شهر تالاب هاي لرستان ناميد ، اين شهر داراي تالاب هاي فصلي و دائمي است كه تالاب گري بلمك با 14 هكتار وسعت بزرگترين آنهاست .تالابهاي پلدختر در تابستان داراي هواي گرمسيري و در زمستان معتدل مي باشند تالاب تكانه ، تالاب لفانه ۱و۲ ، تالاب زردابه ، تالاب سياه ، تالاب بلمك ، تالاب جمجمه ، تالاب كبود ، تالاب ۱و تاف ۱ و ۲ ، تالاب بيشه دالان تالاب گلم سوزه و تالاب پيكه از ديگر تالاب هاي شهرستان پلدختر به شمار مي آيند .

غار دوشه‌ : غار تاريخي‌ دوشه‌ در روستاي‌ كرشوراب‌ از توابع‌ بخش‌ چگني‌ خرم‌آباد واقع‌ شده‌ است ‌. غار دوشه‌ حاوي‌ نقاشي‌ها و كتيبه‌هاي‌ تاريخي‌ متعدد و جالب‌ توجه‌ است‌ . ارتفاع‌ سقف‌ تا كف‌ غار در حدود پنج ‌متر است‌ و داخل‌ آن‌ به‌ شكل‌ دايره‌اي‌ منظم‌ است ‌. بر ديوارهاي‌ مسطح‌ اين‌ غار در حدود 110 نقش‌ با رنگ‌ سياه ‌نقاشي‌ شده‌ و بر ديواره‌ غربي‌ آن‌ نيز به‌ جز نقش‌هاي‌ ياد شده‌ ، دو كتيبه‌ وجود داشته‌ كه‌ يكي‌ به‌ كلي‌ از بين‌ رفته‌ و ديگري‌ نيز محو شده‌ است ‌. مهم‌ترين‌ علت‌ سالم‌ ماندن‌ نقوش‌ كتيبه‌ ، دوري‌ آنها از عوارض‌ طبيعي‌ است‌ . در دهانه‌حفره‌هاي‌ انتهايي‌ غار ، استخوان‌هاي‌ انسان ‌، حيوان‌ و سفال‌هاي‌ شكسته‌ يافت‌ شده‌ است ‌. اين‌ غار اعجاب‌انگيز جزو ميراث‌ ملي‌ ايران‌ در استان‌ لرستان‌ بشمار مي‌رود .

غار كوگان‌ : اين‌ غار يكي‌ از معدود غارهاي‌ مصنوعي‌ است‌ كه‌ به‌ دست‌ انسان‌ در دل‌ كوهستان‌ها بوجود آمده‌ است ‌. اين‌ غار در فاصله‌ هشت كيلومتري‌ خرم‌آباد - كرمانشاه‌ واقع‌ شده‌ است‌ . غار كوگان‌ جزو غارهاي‌ چند طبقه‌است‌ كه‌ دسترسي‌ بسيار سختي‌ دارد . اين‌ غار دژ مانند به‌ استناد سكه‌هايي‌ كه‌ در اطراف‌ آن‌ به‌ دست‌ آمده ‌، به‌ دوره ‌اشكانيان‌ تعلق‌ دارد و طي‌ قرون‌ متمادي‌ به‌ عنوان‌ يك‌ محل‌ سكونت‌ دائمي‌ مورد استفاده‌ قرار گرفته‌ است ‌.

غار قاژه‌ يا مغار : اين‌ غار در جنوب‌ شرقي‌ "كوه‌ يافته‌" از بخش‌ چگني‌ خرم‌ آباد واقع‌ شده‌ است‌ كه‌ در داخل‌ آن ‌، تعدادي‌ استالاكتيت و استالاگميت دارد . دهانه‌ غار به‌ سوي‌ شرق‌ است ‌. در داخل‌ غار ، حوضچه‌ آب ‌سرد نسبتاً بزرگي‌ با بيش‌ از 5/1 عمق‌ وجود دارد . اين‌ غار ، اقامتگاه‌ موقت‌ شكارچيان‌ است ‌.

غار قمري‌ : غار قمري‌ در غرب‌ دره‌ خرم‌ آباد واقع‌ شده‌ است‌ و سطح‌ داخلي‌ دهانه‌ آن‌ بيش‌ از 200 متر است ‌. طول‌ راهرو غار ، باريك‌ و طولاني‌ است‌ و تاكنون‌ انتهاي‌ آن‌ كشف‌ نشده‌ است‌ .

غار كلماكره پل‌دختر : «كلماكره» به زبان محلي به معني جايگاه بز (كل كوهي) و انجير است . اين غار در 20 كيلومتري شمال باختري شهرستان «پل دختر» واقع شده و از جنبه هاي طبيعي و فرهنگي ، در زمره غارهاي با ارزش كشور است . «كلماكره» در يك منطقه باستاني ، در ارتفاعات معروف به كوه محله و در يكي از دره باغ ها واقع شده است . اين غار از نظر ساختار ، در سازندهاي آهكي دوره كرتاسه به وجود آمده و با توجه به ته نشست هاي رسوبي و آهكي فراوان، حاوي استالاگتيت (چكنده ها) و استالاگميت (چكيده هاي) بسيار زيباست .

رودخانه خرم‌آباد : اين رودخانه دايمي است با طول 80 كيلومتر از ريزابه‌هاي بسياري كه همگي آن‌ها از ارتفاعات پيرامون خرم‌آباد سرچشمه گرفته‌اند ؛ پديد مي‌آيد . اين رودخانه نخست از دره شمال خاوري كوه لپوپياده به سوي جنوب خاوري روان شده سپس به موازات خرم آباد به نصرآباد جريان مي‌يابد و پس از عبور از دره خاوري سفيد كوه به شهر خرم آباد وارد مي‌ شود . در اين شهر با ريزابه بزرگي كه از بلندي‌هاي خاوري سرازير شده مخلوط مي‌شود و در جنوب شهر نز با رودخانه تنگ بهرام كش در هم مي‌آميزد و رو به باختر تغيير مسير داده و به دهستان كرگاه وارد مي‌شود . در اين دهستان با رودخانه دره نسب مخلوط مي‌ شود و پس از عبور از دهستان ويسيان دردهستان هويان به رود كشگان مي‌ريزد . حوزه اين رود ، خليج فارس و درياي عمان است .

رودخانه سزار اليگودرز : رودخانه سزار كه شاخه اصلي رود دز است ، آب هاي خود را از مناطق كوهستاني اليگودرز ، ازنا ، دورود ، اشترينان و بروجرد دريافت مي كند و در مسير راه آهن سراسري به سوي جنوب ايران سرازير مي شود . اين رودخانه در پايين دست، رودخانه دز ناميده شده و سد بزرگ دز روي اين رودخانه ساخته شده است. از شاخه هاي مهم سزار ، رود تيره است كه پس از دريافت آب هاي اشترينان (گله رود ، سراب سفيد ، كرتول و چند رود ديگر) به رودخانه ماربره (كه از به هم پيوستن آب هاي اليگودرز ، دورود و ازنا تشكيل مي شود) مي پيوندد .

موسيقي لري با موسيقي "رديف دستگاهي" پيوند نزديكي دارد . بخش مهمي از اين موسيقي از طريق كمانچه و كمانچه نوازي محلي در موسيقي رسمي ايران "رديف" نيز تأثير گذاشته است . اغلب موسيقي هاي محلي لرستان در دستگاه ماهور و بيش تر با ساز كمانچه اجرا مي شوند . موسيقي هاي لرستان به چهار بخش موسيقي كار ، موسيقي مراسم ، موسيقي عروسي و موسيقي ترانه هاي روز تقسيم شده است . ترانه ها و رقص هاي متداول لري بيش تر حماسي هستند و ترانه هايي كه جنبه تغزل دارند ، در بين مردم از تداول كم تري برخوردار هستند . رقص هاي بومي لري گاهي با وزن و سرعت آهسته و گاهي با تندي بيشتر اجرا و در همه حال به صورت گروهي اجرا مي شود .

غذاهاي محلي و سنتي از مهم ترين جاذبه هاي اجتماعي به شمار مي روند . تقريباً همه انواع خوراك ها در اين استان تهيه و طبخ مي شود ولي متداول ترين آنها عبارتند از : عدس پلو با گوشت ، باقلاپلو ، كباب چنجه ، كباب بختياري ، شوله ، كباب بروجردي ، آش پخازه ، آش شوربا ، كپه‏‏ ، كال جوش يا كله جوش ، جگروز ، اناردونگ ، نوژي آو و انواع كوفته .

پوشاك زنان لر : پوشاك زنان لر بنا به موقعيت اجتماعي ، اقتصادي و از طرفي شرايط سني از ويژگي هاي مشخصي برخوردار است . پوشاك زنان جوان لر با پارچه هاي الوان در رنگها و طرح هاي شاد با سربندهاي زيبا و رنگي مي باشد . زنان مسن تر پارچه هائي به رنگ تيره و طرح اي ساده و سربندي سياه و سفيد را ترجيح مي دهند . روسريهاي زنان لر كه در زبان محلي به آن " گل وني " مي گويند . زيبائي خاصي به سر زنان لر مي دهد . اين روسريها كه معمولاً ابريشمي مي باشند و در طرح ها و رنگهاي مختلف به كار مي روند . با گره زيبائي به دور سر پيچيده مي شود گوشه هاي آن هم به صورت آويزان بر پشت سر قرار مي گيرد . پيراهن زنان لر داراي برشي ساده ، بلند و گشاد است با طرح هاي گلدار و رنگهاي الوان . شلوار پوشاك زنان لر از لحاظ تركيب و جنس پارچه دو قسمتي و دو رنگي است . معمولاً از دمپا تا حدود بالاي زانو، پارچه ساده با نقشبندي و نواردوزي شده است و قسمت بالاتر به رنگ ديگر و گلدار مي باشد . قسمت هاي ديگري بر روي پيراهن زنان قرار مي گيرد از جمله " كلنجه " كت مخملي كه در جلوي بدن بسته نمي شود ، بقيه و لبه هاي دم آستين و دور شكاف آن يراقدوزي و نواردوزي شده است . " سرداري " كه پوششي است بلند تا به پشت پا ، جلوي آن بدون دگمه است با آستيني تا آرنج كه اغلب از مخمل با الوان مشكي ، سبز و قرمز تهيه مي شود . دوره هاي آستين و دامن آن به پهناي دو تا سه انگشت يراقدوزي و نواردوزي شده است . " كت " كه نيم تنه را مي پوشاند ، نواردوزي ندارد و با دكمه در جلو بسته مي شود . " جليقه " كه هميشه باز است و دكمه ندارد و در قسمت جلوي آن يراقدوزي ، سكه دوزي شده است .

پوشاك مردان لر : مردان لر داراي پوشش ساده اي مي باشند . جنبه هاي تزئين آن كمتر مي باشد . شلوار آنان به طرح و هيبت شلوارهاي كردي است . پيراهن آنان با برش ساده و اغلب به رنگ سفيد و گاه رنگين مي باشد . قسمت ديگر آن ( ستره ) است كه در طرح هاي گلدار و شاد براي مراسم شادي و جشن و طرح هاي ساده با رنگهاي كم مايه در انجام مراسم تشريفاتي و عزا بكار مي آيد . كلاه نمدي ، شال و گيوه نيز از خصوصيات ويژه لباس مردان لري مي باشد .

پوشاك عشاير : تماشاي شيوه زندگي عشاير كوچ نشين يكي از مهم ترين جاذبه هاي گردشگري اجتماعي استان لرستان را تشكيل مي دهد . عشاير استان لرستان داراي مسكن خاص خود ، صنايع دستي و لباس هاي رنگارنگ و ديدني خود هستند و به همين لحاظ براي بازديدكنندگان جذاب هستند . به طور كلي عشاير ايران كه معيشت و آداب و رسوم خاص خود را دارند در ايران يكي از جذاب ترين شيوه هاي زندگي اجتماعي به شمار مي آيند . استان لرستان به سبب شرايط آب و هوايي و كوهستاني بودن خود ، محل ييلاق و قشلاق ايل ها و عشاير استان هاي اطراف است . عشاير و طايفه هاي لرستان در يك تقسيم بندي به دو بخش لر و لك تقسيم مي شوند كه از نظر لهجه ، سنن ، آداب و رسوم و برخي مسايل مذهبي با يك ديگر تفاوت دارند .