حاج ميرزا حسن موسوي بجنوردي
آيت‌الله ميرزا حسن موسوي بجنوردي در سال ‪ ۱۲۷۴‬شمسي در روستاي خراشا از توابع شهرستان جاجرم زاده شد. وي در شهر بجنورد به تحصيلات مقدماتي پرداخت و در سال ‪ ۱۲۸۹‬شمسي به شهر مشهد رفت و در آنجا به مدت ‪ ۱۲‬سال علوم معقول ومنقول را نزد علماي برجسته آن روزگار همچون حاج فاضل خراساني و ادبيات را نزد اديب نيشابوري فراگرفت و در سال ‪ ۱۳۵۱‬شمسي رهسپار نجف شد. در نجف در محضر اساتيد بزرگي چون "سيد ابوالحسن اصفهاني، ميرزا حسين نائيني و آقا ضياء‌الدين عراقي" به تكميل تحصيلات خود پرداخت و در همان حال به تدريس اشتغال يافت. وي با حافظه شگفت و احاطه‌اش بر فقه و اصول به زودي به عنوان يكي از بهترين مدرسان و مجتهدان حوزه نجف شهرت يافت.
پس از درگذشت آيت‌الله بروجردي در سال ‪ ۱۳۳۹‬ش بسياري او را به عنوان مقلد خود برگزيدند. بيشتر فضلا و علما در مجلس درس او حاضر مي‌شدند چرا كه آن بزرگوار علاوه بر فقاهت و تسلط بر مباني اصول يكي از بزرگترين فيلسوفان جهان اسلام به شمار مي‌آمد. آيت‌الله موسوي بجنوردي پس از سالها تدريس و تحقيق آثار ارزشمندي در فقه و اصول و فلسفه از خود به يادگار نهاد كه مورد استفاده فضلاي حوزه علميه است.
"القواعد الفقهيه، منتهي‌الاصول، حاشيه بر عروه‌الوثقي، حاشيه بر وسايل، ذخيره المعاد، رساله في‌الرضا، رساله في‌الاجتماع‌الامر و النهي، كتاب في‌الحكمه قولنا في‌الحكمه و رساله علميه" عناوين اين آثار گرانسنگ است.
آيت‌الله سيد حسن موسوي بجنوردي در سال ‪ ۱۳۵۴‬شمسي پس از ‪ ۸۰‬سال عمر در شهر نجف درگذشت و در صحن مطهر اميرالمومنين علي(ع) به خاك سپرده شد. از ايشان شش فرزند به نامهاي مهدي، جواد، كاظم، محمد، فاطمه و طاهره بر جاي مانده است.
 

علي بن مهزيار
ابولحسن علي بن مهزيار از ياران خاص و اصحاب ائمه اطهار(ع) است. او جزو وكلاي امام جواد(ع) بوده و حضور پرنور امام رضا(ع) و امام هادي(ع) را دريافته و از اصحاب ايشان محسوب مي‌شود. پدرش كيش ترسا داشت اما بعدها اسلام آورد و علي نيز در كودكي مسلمان شد و به تحصيل فقاهت همت گذاشت. علي بن مهزيار در جاجرم به وكالت ائمه اطهار قيام داشت و به گرفتن حقوق و ابلاغ تكليف اقدام مي‌كرد. آرامگاه اين بزرگوار در دو كيلومتري شرق شهرستان جاجرم در ميان گورستان قديمي و نزديك آرامگاه شهيد كمال قرار دارد.
آثار فراواني‌از اين عالم بر جاي مانده است كه كتابهاي "الوضوء، الصلوه، الزكوه، الصوم، الحج، الحدود، المكاسب، التفسير، المثالب و الدعا" از جمله آنها است.
 

ميرزا اسماعيل حسيني بجنوردي (قوام الحكما)
سيد اسماعيل حسيني در سال ‪ ۱۲۴۱‬ش. در بجنورد متولد شد و پس از انجام تحصيلات مقدماتي در بجنورد، به نجف رفت و در آنجا به تكميل معلومات خود پرداخت تا به درجه اجتهاد رسيد. وي تحصيلات خود را در رشته طب پي گرفت و به تدريس علم طب و معالجه بيماران پرداخت. قوام‌الحكا، پزشكي عاليقدر و دانشمندي متفكر و مخترعي سخت‌كوش بود و به زبانهاي عربي و فرانسه تسلط كافي داشت. او پس از مدتي كار پزشكي را رها كرد و يكسره عمر خود را وقف مطالعه و پژوهش و آمايش نمود و از جمله اختراعات او سه‌چرخه‌اي بود كه بدون نياز به سوخت يا نيروي محرك حركت مي‌كرد. وي دستگاهي ساخت كه با قرار دادن آن در برابر دست اشخاص نوعي گروه خوني خاص را جستجو مي‌كرد و همچنين يك سال قبل از مرگش به اختراع دستگاهي مشابه رايانه نايل آمد. او در سالهاي پايان عمر به علت اشتغال به كارهاي تحقيقي و غرق شدن در پژوهشهاي علمي فرصتي براي كسب معيشت نداشت و در تنگدستي مي‌زيست.
وي ‪ ۱۴‬جلد تاليفات داشت كه از جمله آثارش كتاب "الوجيزه نيريه" حاوي مطالب پزشكي به عربي است. قوام الحكما در سال ‪ ۱۳۲۵‬ش. درگذشت.
 

ميرزاعلي ملك خراشايي
ميرزا علي بن مير طالب بين سالهاي ‪ ۱۲۸۱‬تا ‪ ۱۲۸۳‬هجري قمري در روستاي خراشاي شهرستان جاجرم ديده به جهان گشود.
وي در مشهد و نجف اشرف به كسب علوم ديني پرداخت و از آيت‌الله صدر اجازه اجتهاد يافت. او از فضلا و مجتهدان معروف است كه فروتني و قناعتش زبانزد خاص و عام بوده و كراماتي را به او نسبت داده‌اند. ميرزا علي ملك در سال ‪ ۱۳۴۱‬ق. درگذشت و در خراشا به خاك سپرده شد. 
 

سيداسماعيل حسيني گيفاني
وي از علماي گيفان بود كه مدت ‪ ۲۰‬سال در نجف اشرف اقامت داشت و از محضر اساتيدي مثل آخوند خراساني و آيت‌الله يزدي كسب فيض نمود. شيخ اسماعيل حسيني در سال ‪ ۱۳۰۰‬ه.ش. به زادگاهش گيفان بازگشت و به ارشاد مردم پرداخت. وي در سال ‪ ۱۳۲۵‬ش. به رحمت ايزدي پيوست و در گيفان مدفون شد.

شيخ حسين خوشنويس
از معروفترين ذاكران و مداحان اهل بيت(ع) در بجنورد بود. او تحصيلات مقدماتي را در حوزه علميه بجنورد گذرانيد و مدت دو سال در مشهد از محضر اساتيدي مثل ميلاني، فقيه سبزواري، شاهرودي و حاج حسن آقا قمي كسب فيض نمود. او در انتخاب اشعار و مديحه و مرثيه دقت خاصي داشت و با لحني دلپذير و نافذ ذكر مصيبت مي‌گفت. وي در سال ‪ ۱۳۶۹‬در سن ‪ ۶۶‬سالگي وفات يافت.

حاج آخوند ولي‌الله دانش
وي در خانواده‌اي كشاورز به سال ‪ ۱۲۹۲‬ق. ديده به جهان گشود. او تحصيلات مقدماتي را در سبزوار گذراند و پس از آن در مشهد مقدس به تحصيل علوم و معارف اسلامي همت گماشت. بعدها به دعوت يكي از خويشاوندانش به بجنورد آمد و مكتبخانه‌اي داير كرد و به تعليم شاگردان پرداخت. در سال ‪ ۱۲۸۹‬ش. به پاس كوششهاي او و همت جمعي از نيكوكاران بجنوردي اولين دبستان بجنورد گشايش يافت و حاج آخوند به عنوان نخستين مدير دبستان و معلم، تدريس شرعيات، مقدمات، عربي، فارسي و غيره را آغاز كرد. در حقيقت آخوند ولي‌الله دانش، پدر فرهنگ بجنورد و يكي از برجسته‌ترين چهره‌هاي فرهنگي و معلمان دانشمند و مدرسان فقيه و ادبيات و مقدمات اين شهرستان به شمار مي‌رود. حاج آخوند با عقيده استوار، انساني قانع و درست كردار، و استادي فاضل و بزرگوار بود كه در خانه محقري زندگي مي‌كرد و تمام دارايي‌هاي خود را به فقرا مي‌بخشيد. سرانجام وي در سال ‪ ۱۳۲۹‬ش. ديده از جهان فرو بست.
 

شيخ حسن داوري
وي در سال ‪ ۱۳۰۷‬ش. در روستاي چخماقلو از توابع شهرستان مانه و سملقان ديده به جهان گشود. پس از پايان تحصيلات مقدماتي رهسپار مشهد شد و در مدرسه نواب به كسب معارف اسلامي پرداخت و از محضر اساتيدي چون آخوند خراساني، سبزواري، خزعلي و كفايي بهره برد. وي پس از ‪ ۲۲‬سال اقامت در مشهد مقدس در سال ‪ ۱۳۳۲‬به روستاي قاضي از توابع آشخانه برگشت و به تعليم و تربيت جوانان و ارشاد مردم پرداخت. از جمله كارهاي وي داير كردن مكتب قرآن و بنيانگذاري مساجد در روستاهاي سملقان بود. او در راه مبارزه با بهائيت جديت و تلاش بسياري از خود نشان داد و در ادامه ستيز با پيروان اين فرقه ضاله كارش به زندان كشيد. وي در يازدهم بهمن ماه ‪ ۱۳۶۷‬ه.ش. رخت از جهان بربست و در معصوم‌زاده بجنورد به خاك سپرده شد.  

حاج‌شيخ عبدالله رازي بجنوردي
عبدالله بن علي اكبر بجنوردي در سال ‪ ۱۳۰۸‬ه.ق. در منطقه راز از توابع شهرستان بجنورد به دنيا آمد. وي پس از تحصيل مقدماتي صرف و نحو به مشهد مقدس مشرف شد و در خدمت آقا شيخ محمدرضا يزدي، معاني، بديع، منطق و اصول مقدماتي را فرا گرفت. شرح لمعه، قوانين ، سطح مكاسب، رسائل، شوارق الالهام، كفايه و درس خارج را از بزرگان آن روزگار آموخت. وي پس از چندي موفق به گرفتن دو اجازه‌نامه نقل حديث از آيات عظام اصفهاني و ميرزا محمد حسين نائيني شد. شيخ رازي مجتهدي روشن‌بين و عالمي مترقي بود و به مطالعه فلسفه تمايل داشت و از عرفان طرفداري مي‌كرد. از او رساله‌اي به نام "خلاصه‌العقايد" در ‪ ۴۰‬صفحه و ديوان شعري در ‪۸۰‬ صفحه در سال ‪ ۱۳۴۸‬به چاپ رسيده است.
حاج شيخ عبدالله رازي در سال ‪ ۱۳۵۵‬ش. در سن ‪ ۸۹‬سالگي ديده از جهان فرو بست و در آستان سلطان سيد عباس (معصوم زاده بجنورد) به خاك سپرده شد.
 

آقا ميرزا محمود شريعت (هدايت)
ميرزا محمود شريعت(هدايت) در سال ‪ ۱۲۳۴‬ه.ش. در بجنورد پا به عرصه حيات گذاشت. پس از آموختن تحصيلات مقدماتي در نزد پدر به مشهد مقدس رفت و بعد از چند سال تحصيل علوم ديني، مشهد را به قصد نجف اشرف ترك كرد و در آنجا به تكميل معارف اسلامي پرداخت. او در سال ‪ ۱۲۷۰‬ش. از مراجع وقت بجنورد براي اجتهاد كسب اجازه كرد. وي در سال ‪ ۱۳۱۴‬ه.ش. دار فاني را وداع گفت.

سيد حسن علوي
سيد حسن يگانه فرزند آقا ميرزا داوود بجنوردي در حدود ‪ ۱۲۴۹‬ش. در روستاي خراشاي شهرستان جاجرم متولد شد.  وي مدت ‪ ۱۰‬سال به همراه پدرش در مشهد بود سپس براي تكميل تحصيلات راهي نجف شد. بعد از بازگشت از نجف مدتي در بجنورد اقامت كرد و پس از مدتي به خراشا بازگشت. وي پس از ‪ ۸۰‬سال زندگي در سال ‪ ۱۳۲۰‬ش. دار فاني را وداع گفت.
 

شيخ ذبيح‌ا... فقيه
وي در سال ‪ ۱۲۶۷‬ه.ش در شهر بجنورد به دنيا آمد. اجداد او اهل شوقان بودند. ذبيح‌الله تحصيلات خود را در مدرسه نواب مشهد ادامه داد و پس از هشت سال تحصيل در مشهد به نجف اشرف مشرف شد و نزد اساتيدي چون آيت‌الله سيد ابوالحسن اصفهاني تصديق اجتهاد گرفت. او پس از بازگشت به بجنورد امامت مسجد انقلاب كنوني را عهده‌دار شد و بعدها پيش‌نماز مسجد امامي شد. شيخ ذبيح‌الله روحاني متدين نيكنام و صالح بود و از راه كشاورزي روزگار مي‌گذرانيد. وي در سال ‪ ۱۳۲۹‬در گذشت و بنا به وصيتش او را در مشهد در حيات صحن عتيق به خاك سپردند. 

شيخ احمد محب علي
شيخ احمد در سال ‪ ۱۲۷۰‬ه.ش. در روستاي خراشاي شهرستان جاجرم به دنيا آمد. در بجنورد ادبيات و علوم را از بزرگان آموخت و سپس به تشويق پدرش به مشهد عزيمت كرد و در مدت ‪ ۱۸‬سال به تحصيل معارف اسلامي فقه و تفسير و فلسفه در نزد اساتيد آن زمان پرداخت. سپس به نجف اشرف رفت و نزديك چهار سال در آن شهر به تكميل مطالعات و تحصيلات خود همت گماشت و در سال ‪ ۱۳۰۸‬ه.ش. موفق به دريافت درجه اجتهاد از آيت‌الله سيد ابوالحسن اصفهاني شد. وي به سبب علاقه به زاد و بوم خود به بجنورد بازگشت و امامت جماعت مسجد "حاج شيخ رجبعلي" كه بعدها به نام خودش معروف گرديد به عهده گرفت و به تدريس فقه و فلسفه نيز پرداخت. او پس از ‪ ۱۳‬سال بيماري در سن ‪ ۷۸‬سالگي در بجنورد به رحمت ايزدي شتافت. از او رساله ناتمامي به زبان عربي باقي است.
 

حاج ميرزا احمد مرتضوي
وي در سال ‪۱۲۸۰‬ش. در بجنورد متولد شد. وي پس از فرا گرفتن مقدمات و ادبيات در اين شهر به مشهد عزيمت نمود و به تحصيل علوم ديني پرداخت. سپس رهسپار نجف اشرف شد و از محضر آيات عظام نائيني، عراقي و اصفهاني بهره جست و پس از سالها تحصيل به سبب علاقه به زادگاهش به بجنورد بازگشت و در اين شهر به اقانه نماز جماعت و خدمات ديني و تدريس و تربيت طلاب پرداخت. او با علوم جديد از جمله رياضيات آشنا بود و به زبان فرانسه نيز تسلط داشت. در بازسازي مدرسه علميه بجنورد به نظام‌الشريعه فرزند حاج سلطان بزرگ ياري رساند و كار تدريس طلاب را عهده‌دار گرديد.
او در سن ‪ ۶۷‬سالگي دعوت حق را اجابت نمود و به سراي جاويد شتافت و آرامگاه او در جوار آستان قدس رضوي قرار دارد.