استاد حبيب الله بديعي
استاد حبيب الله بديعي موسيقيدان برجسته ايراني، آهنگساز و ويلونيست، فرزند على محمد، به تاريخ 4 فروردين 1312در سرزمين اسپهبدان، استان هنرپرور مازندران در شهر سوادكوه در خانواده اي هنر دوست به دنيا آمد. پدر وي از خرده مالكان منطقه بوده و دوتار مي نواخت. دوساله بود كه خانواده اش به ساري نقل مكان كرد. كشش و علاقه وي به موسيقي از دوران خردسالي همگان را شگفت زده كرده بود. بديعى دو سال اول ابتدايى را در سارى گذراند، و پس از آن به تهران رفته و در مدرسه پانزده بهمن تحصيلات خود را پى گيرى كرد. پس از پايان تحصيلات متوسطه، در رشته زمين شناسي دانشگاه تهران ادامه تحصيل داده و موفق به اخذ ليسانس ميگردد. از سال 1326 نزد دكتر لطف الله مفخم پايان ( به مدت سه سال ) و استاد صبا (به مدت دو سال) آموزش و يلون مي بيند و يك سال هم نزد چينگوزيان از ارامنه قفقاز به آموزش موسيقي كلاسيك مي  پردازد.  حبيب الله بديعى در نواختن دستگاه ها و گوشه هاى آواز، قدرت و توانايى قابل ملاحظه اى داشته و در آهنگسازى ونوازندگى داراى سبك خاصى بود. كه هر يك از آثار وي از شيوايى و لطافت كم نظيرى برخوردار است.  بديعي از سال 1329به عنوان تكنواز با بر نامه موسيقى ارتش همكارى كرد. و سال بعد بود كه كه رسماً وارد اركستر ابراهيم منصورى شد.  
سال 1343 به عضويت شوراي موسيقي راديو انتخاب شد، از سال 1346 تا 1351 رياست اداره موسيقي راديو را به عهده داشت. سال 1458 به عضويت شوراي واحد موسيقي درآمد كه به غير از او مرتضى حنانه، على تجويدى و حسينعلى ملاح هم در آن عضو بودند. بديعي رهبري اركسترهاي 2, 4 و 6 و اركستر باربد و نكيسا را هم به عهده داشت. بديعي در سال 1371 بر اثر بيماري قلبي درگذشت و در جوار امامزاده طاهر كرج به خاك سپرده شد.