مردم استان يزد از « نژاد آريادي » و « ايراني » هستند و به علت موقعيت جغرافيايي ويژه اين استان ، از آميختن با نژادهاي غير ايراني تا اندازه اي مصون مانده اند . در روزگار باستان و  با آغاز شهرنشيني در اين سرزمين ، نژادهاي ديگري در اين ناحيه زندگي مي كردند كه با نژادهاي اصلي تركيب شدند . علاوه بر مهاجرت آريايي ها به ايران ، در دوره هاي بعد نيز ، گروه هاي از اعرب ، ترك ها ، مسيحي ها و كليمي ها به اين منطقه آمده و در اين جا ساكن شدند .
مردم استان يزد به « زبان فارسي رايج » ، با پاره اي ويژگي هاي گويشي سخن مي گويند . برخي ويژگي هاي گويشي در ميان شهرستانهاي اين استان محسوس است . زبان شناسان نيم زبان هاي جديد ايراني را به دو دسته غربي و شرقي تقسيم كرده اند . « لهجه يزدي » جزو « نيم زبان هاي مركزي دسته غربي » است كه در بخش غرب فلات ايران ، تا حدود مرزهاي ايران رواج دارد . علاوه بر اين ها ، « زرتشتيان يزد » به زبان نياكان خويش يعني « زبان فارسي دري » سخن مي گويند . ولي اين زبان به دليل پاره اي عوامل اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي با زبان فارسي تركيب شده و كم كم به فراموشي سپرده مي شود .