بناي ميدان آزادي (شهياد سابق‌) يكي از بناهاي معروف تهران در عصر پهلوي است‌. برج شهياد به يادبود دو هزار و پانصدمين سال بنيان‌گذاري شاهنشاهي ايران بر پا گرديد و در تاريخ ۲۴ مهرماه سال ۱۳۵۰ ، ازآن پرده‌برداري شد. طراح و ناظر اين برج، مهندس حسين امانت بوده است‌.
     در ساختمان اين برج نهايت دقت و ظرافت به عمل آمده و بهترين نمونه معماري تلفيقي ايراني و اسلامي است‌.
     مساحت زير بناي اين ميدان، حدود ۷۸ هزار مترمربع است و بناي آن به صورت دروازه‌اي به ارتفاع حدود ۴۵ متر ساخته شده است كه پنج متر آن داخل زمين فرو رفته است‌. طاق آن از زمين، ۲۳ متر فاصله دارد و داراي هشت بخش مجزا است‌. عرض پايه اين بنا ۶۶ متر است و ساختن آن ۳۰ ماه زمان برده است‌. در محوطه ميدان‌، ۶۵۰۰۰ مترمربع، به صورتي زيبا باغچه‌بندي و گل كاري شده است‌. در ساختمان آن ۲۵۰۰۰ قطعه سنگ به كار رفته و ۹۰۰ تن آهن مصرف شده‌است‌.
     مجموعه فرهنگي آزادي، متشكل از چند بخش در طبقه تحتاني برج آزادي قرار دارد و شامل موزه‌، كتاب‌خانه‌، واحد سمعي و بصري‌، سالن نمايشگاه‌، سالن اجتماعات ،سالن برگزاري كنسرت و كنفرانس است‌. مجموعه فرهنگي با ۵۰۰۰ مترمربع در بر گيرنده برج اصلي نيز هست‌. كتاب‌خانه مجموعه، با مساحتي حدود ۲۷۱۵ مترمربع و بيش از ۵۰۰۰۰ جلد كتاب‌، بسيار مجهز است و كتاب‌خانه محققان و مؤلفان نيز، با مساحت ۲۴۳ مترمربع، مكاني است كه از طريق ۳۰ دستگاه كامپيوتر به شبكه‌هاي اطلاع‌رساني داخلي و خارجي متصل است‌.